Defne...

Ölüm denen kavram ne garip. Bir gün varsın, bir gün yoksun! "Ölümden korkmuyorum" diyenlere saygım sonsuz ama ben korkuyorum. Kendi ölümümden değil ama yakınımdakilerin, sevdiklerimin, aile bireylerimin beni bırakıp gitmesinden çok korkuyorum. Bu yüzden daha hiç olmayan bir şey yüzünden, sırf ihtimaller yüzünden kimbilir kaç kere kabuslar gördüm. Rüyalarımdan ağlayarak uyandım. Ölüm benden ve sevdiklerimden uzak olsun!

Günlük hayatı yaşarken, bir girdabın içinde sürüklenirken unutabiliyor insan bunları, uzaklaşabiliyor. Sonra birden bir haber geliyor ve bam diye insanın düşüncelerine balyoz gibi iniyor. Dün sabah işe geldim, asansörden indim ve bir arkadaşım "Defne Joy ölmüş" diyerek bu çok tatsız haberi verdi bana. Günün ilk haberi. "Nasıl ya?" dedim. Bir tek bunu diyebildim, bir süre de konuşmadım. Hemen gazetelere baktım. Nasıl olurdu ki, nasıl ölürdü ki enerjisi televizyon ekranlarından evimizin içine akan bu küçücük enerji dolu kadın! "Çok saçma, gerçekten çok saçma" diyebildim bir süre sonra.

Şahsen tanışmamış olsak da yıllardır tanıyorduk onu. Ömer Karacan ve Meltem Cumbul'dan sonra hayatımıza giren ilk gerçek VJ'lerdendi o. Kıvır kıvır saçları ve zıp zıp halleriyle ilk gördüğümüz günden itibaren benimsetti kendini bize, sevdirdi. Ve şimdi gidiverdi birden... Çok garip gerçekten bunca yıldır hayatımızda olan birinin artık olmayacak olması, ben bir türlü anlamlandıramıyorum! Çok genç yaşta gerçekleşen ölümler beni çok üzüyor. Daha kimbilir ne planları vardı, minicik bir bebeği var. İnsanın böyle deli, dolu, sevilen, zehir gibi bir anneyi tanıyamaması, onunla hayatın canına okuyabilecekken onsuz kalması ne kadar acı. Gencecik vücudun bu kadar erken gitmek zorunda kalması, ne kadar acı. Vardır elbet Allah'ın bir bildiği diyorum, alın yazısıymış diyorum yaşadığım ve etkilendiğim her ölümde. Başka türlü işin içinden çıkamıyorum çünkü.

Biz onu yakından tanımayanları bile bu kadar derinden etkileyen bu genç ve çok çok acı kayıp için gerçekten yakınında olanlara sabır diliyorum. Annesini bu kadar erken yaşta yitirmek zorunda kalan güzel bebeğe de bu kayıbı çok derinden hissetmeden büyüyebileceği bir ömür. Ve Defne, bizi ve düşüncelerimizi hissedebildiğine inanmak istiyorum, gittiğin yerde rahat ve huzurlu olacağına da...




Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Huysuz Şirin olmak mı?

Özlediğim için

Davul bile dengi dengine (mi?)