Kayıtlar

Ocak, 2017 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Yaşanmıyor böyle

Sözlerini al benden Kaçırmaya çalışırken gözlerime takılan bakışlarını da Sarıldığımız zaman içime dolan kokunu, Kulaklarımda çınlayan kahkahanı al. Senden önce nasılsam öyle bırak beni. Kendi kendime her şeyi yapabildiğim halimle bırak. Gökyüzünün altındaki yalnızlığımı sever halimle, İçimdeki dalı rüzgarınla kırmadığın halimle bırak. Eğer hiçbirini yapamayacaksan gel! Henüz bende son bir nefes kalmışken, Gözümdeki ışık neredeyse sönmek üzereyken gel! Gel kurtar beni...

Beni size getirdi kar...

Resim
Baslamadan önce şuracığa bıraktığım linke tıklamanızı istiyorum. Okurken arkadan tatlı tatlı gelsin kulağınıza. Şimdi başlayabilirsiniz:) Üç gündür burnumu kapıdan dışarı çıkarmadım. Yalnızlığı seven ve buna pek aşina olan bünyem henüz isyan etmedi. Aksine, ihtiyacım da varmış. Bu üç günden biri pazardı zaten ve evde canım ne isterse yapmak hakkımdı. Ben de gerçekten hakkını vererek keyfini çıkardım. Penceremin önündeki sarı koltuğuma kurulup şahane kar manzaraları seyrettim gündüzlü geceli. Karın bazen yeni gelin gibi nazlı nazlı süzülerek gökten inişini bazen de gözünü hırs bürümüş bir kadın gibi büyük bir hiddetle yağışına şahitlik ettim. Havanın açık ve mehtaplı olduğu gecelerden birinde de böyle bir kare yakaladım. Ben çok sevdim, siz de sevin:) Pazartesi ve salı çalışma günlerimdi ki birini henüz tamamladım. Günü kah kucağımda bilgisayarım mail yazarak kah keyif kahvesi yaparak kah çamaşır makinesinden çıkanları asarak geçirdim. Evden çalışabilmek şahane birşey, insan