Seda Çağlayan

Sana gelen kısacık bir yolu bir ömür gibi yürüdüm. Her adım büyüdü. Seni görene kadar.  Sonrası?  Sevinçli bir telaş. Şarkıdaki gibi. Yani mutluluk olarak tanımlayamıyorum. Elini kolunu nereye koyacağını bilememe hali. Ağzını, dudağını, gözünü kontrol edememe hali. Kalbin ağzının içinde. Karşı karşıya durduğun o birkaç dakika. Sonra sarıldığın. Su içer gibi içine çektiğin koku... Oh be! Yaşadığını hissetmek böyle bir şey.  Gözüne bakarken hissettiğin heyecan.  Ayrılırken hissettiğin acı. Vücudunun bir parçası da onunla gidiyormuş gibi. Aşk böyle bir şey! Sensiz yürümek istediğim bir yol yok. Sensiz varmak istediğim bir yer yok. Sensiz yaşamak istediğim bir ömrüm yok. Aşk böyle bir şey!

Birini geride bırakmak zorunda kaldığınızda onu unutmuş olmuyorsunuz. Keşke bunun için bir "ACİL" butonumuz olsa.  Ama yok... Onunla günlerinizi geçiriyorsunuz. Kahve içiyorsunuz. Film izliyorsunuz. Sarılıp uyuyorsunuz. Onunla günlerinizi geçiriyorsunuz. Haftalarınızı, aylarınızı... Kafanızın içinde sürekli bir ses.  Kalbinizde bitmeyen bir ızdırap. Günler gece rengi. Geceler sonsuz, bitmeyen bir tünel. Ev dediğin yer zaman zaman sanki bir zindan. Birini geride bırakmak zorunda kaldığınızda onu unutmuş olmuyorsunuz. Keşke bunun için bir "ACİL" butonumuz olsa.  Ama yok...  Ölünür mü özlemekten? Ölünür!