Yaşamak!
Yan yana otursak. Oradan buradan, havadan sudan konuşmak istiyorum seninle. Çene çalmak. Gerçi ben sana yetişemem, sen benden bile gevezesin malum ama olsun. Sen konuşursun, ben dinlerim. Sonra kalkar sana orta, kendime de sade birer kahve yaparım. Biraz daha laflar sonra fincanların içinden kendimize bir hayal çıkarırız, benim sevdiklerimden, senin istediklerinden... Saatler geçer, akşam çöker, geceye geçeriz, girerim kolunun altına. Bir huzurla dinlerim göğüs kafesinin altından gelen sesleri; güm güm-güm güm-güm güm-güm güm... Ne güzel hayat! İşte böyle bir şey yaşamak...