26 Şubat iyi geldi...

Şöyle bir geriden bugüne doğru okudum bu yasaksız defteri.
Ne kadar çok yazmışım.
Ne kadar çok akıtmışım içimdeki acıyı, sevinci, endişeyi size.
Benim taşıdığım ağır gelmiş anlaşılan, bir kısmını da size yüklemişim.
Parmaklarım yine klavyenin üzerinde geziniyor işte, bazen hiç tutamıyorum kendimi.
Bu sefer kederli bir şeyler yazmayacağım, içinizi karartmayacağım çünkü içim kıpır kıpır...
Üst üste iki güzel haber aldım.
Belki ikisi de çok önemli değil, belki kalıcı bile değil orası belli olmaz ama yine de havamı değiştirdi, yüzümü güldürdü ya, o bana yetti.
Bu güzel haberlerin ikisini de sadece bir kişiyle konuştum çünkü biri benimdi, biri de onun.
Sesini duymak, bunları konuşmak iyi geldi, sakinleştirdi.
İnsanoğlu ne tuhaf, ya da belki benim tuhaf olan.
Bir kaç telefon ile uçuşuyor eteklerim.
Büyüyemedi gitti içimdeki kız.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Huysuz Şirin olmak mı?

Özlediğim için

Davul bile dengi dengine (mi?)