Bu yazıyı yazmaya Bodrum'da güzel ve içkili bir yemeğin sonunda BB aracılığı ile yazmaya başlamıştım.
Şu kadarını söyleyebilirim ki hayat gerçekten hesabı bir türlü tutturamadığım, olmadık zamanlarda kendi başıma olmadık çoraplar örmeyi becerebildiğim bir oyun gibi.
Bu icki denen meret insani daha cesur ve futursuz y@iyor mu? Bence kesin yapiyor! Ben bu saatte BB araciligi ile azmetip bu yaziti yazmaya oturduysan yapiyor!
Bu aksam yine masadaki "tek sayi"ydim, uzun zamandir oldugu gibi. Ama bu sefer her zamankinden daha fazla eksik hiddttim kendimi. Muhtenelen yanima yakistirdigim zat-i muhterem buralarda olmadigi icin.
@eki bu mubah mi? Ben bu kadar korkak oldugum surece mubah! Cesur olmak icin surekli icmek mi lazim acaba! 'Onusmak istedigim 100000000 tane sey varken sustugum(uz) surece bana (bize) mubah. Bu neyin korkusu icimizde gunden gune buyuyen, kimin, neyin korkusu! .esela ben bu pistu yaziyorum ama yayinlayacagimdan hiiiic emin diilim! Ya yanlis bir sey yazarsam ellerim titreyerek bile olsa! Bakisarak anlasmak eskiden miymis? Ya da sen de beni anlayacak kadar bensin de benim kadar korkak misin? Eger oyleysen de sana soyleyecek buyuk laflarim yok, abliyorum cunku aklindan ve kalbinden gecenleri.Peki bunun sonucu hep boyle birbirimizi uzaktan seyret mi olacak?
Neden boyle hissediyorum peki? Cunku kafamda yillardir yerlesmis kliseler var ve bunlarin disina cikmakta cok zorlaniyorum. Sacma oldugunu bile bile. Kime ne benim hayatimdan! Arkadasim dedi ki bana bu gece: yanlis olan insanin kendini mutsuz eden bir seyi yasamasi, kensini geren, onu mutsuzluga surukleyen bir seyi yasamasi. Oysaki sen mutlusun, heyecanlisin, o zaman bu hic de yanlis degik, kendi yolunda git!"
Yorumlar
Yorum Gönder