İlk üç ay...

İlk üç ay geçti bile... Annem dersini çalışmış, kontrol için yapılan tahlil neticeleri istediğimiz gibi çıktı:) Cumartesi günü tahlile gittiler babamla beraber, biz neticeleri pazartesi bekliyorduk aslında ama cumartesi günü ben yıllardır görmediğim, geçmişte hayatımın çok önemli dönemeçlerinden birini beraber geçtiğim birinin yanındayken ve tam da o "Güler Teyzem nasıl? Herşey yolunda değil mi?" diye sorarken geldi annemin iyi haber telefonu. Ben bu olayla ilgili her bekleyişte acayip gerildiğim için annemden duyduğum iyi haberle göz yaşlarımı akıtıverdim hemencecik. Ben telefondayım, o yüzüme bakıyor, anlamak istiyor, sonunda elimle OK dedim. Herşey yolunda:) Hayat gerçekten ilginç anlar yaşatabiliyor insana...

Şimdi de çok sevdiğimiz arkadaşımızın babası için duymayı bekliyoruz bu güzel haberleri sırasıyla. Biz nasıl geçtiysek kara tünellerden, feraha çıktıysak, onlar da geçecek, onların da evlerine bayram gelecek. Bütün dualarımız, iyi dileklerimiz onlarla, o da bunu bilsin, inansın istiyorum...

Hepinize güzel haberler duyacağınız süpper bir hafta dilerim...