Seda Çağlayan

Eksik kalmıştir belki sözlerim diye...

Prenses Adaları'nın birinde Bir otel odasında Kafam biraz güzel Keşke sadece içince gelseydin aklıma Oysa gecemde gündüzümde En saçma sekilde yolda yürürken bile... Varsa bir reçetesi yaz lütfen kurtulayım Sabaha çıkmayacak hasta gibiyim...

Bu gece dünyanın öbür ucundan bir ses bir şiir okudu bana... Öyle bir anda okudu ki teşekkür mü etsem küfür mü etsem bilemedim. Hiçbir şey söylemedim, o okudu ben ağladım, hemen arkasından güldüm.... Öyle bir gecede, öyle bir şiir okudu ki bana.... Uykuların kaçar geceleri, bir türlü sabah olmayı bilmez.  Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya,  Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında  Ne çarşaf halden anlar ne yastık.  Girmez pencerelerden beklediğin o aydınlık.  Onun unutamadığın hayali,  Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine.  Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın.  Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.  Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu.  Ş erefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin.  Gün gelir de sesini bir kerecik duyabilmek için,  Vurursun başını soğuk taş duvarlara.  Büyür gitgide incinmişliğin kırılmışlığın. Duyarsın, Ta derinden acısını, çaresiz kalmışlığın.  Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.  Bir gün anlarsın ne işe yaradığı